Isuzu Yamada, o arquetipo da muller caída en desgraza do cine xaponés
O director de cine xaponés Kenji Mizoguchi, soado por obras que mesturan poesía e sordidez como O intendente Shanso ou Contos da lúa pálida logo da choiva de agosto (só por este precioso título merece ver esta marabillosa cinta), coidaba ata o último detalle da posta en escena das súas films. E era tan rigoroso na dirección de actores que moitas actrices terminaban no choro ante as súas ríxidas ordes.
O resultado, como pode comprobarse, non pode ser mellor: as mulleres de Mizoguchi son puro racho, dor emergiendo ao real, choro materializado. Son mulleres dotadas cunha complexa psicología, dado que Mizoguchi reivindicaba a igualdade da muller a través do seu cine. De feito, o outro día vin A rúa da vergonza e os seus personaxes femininos, prostitutas, parecían mulleres sacadas do universo de Pedro Almodóvar máis próximo ao real, especialmente o de todo sobre a miña nai. E precisamente, esta semana faleceu un dos iconos deste racho xaponés: Isuzu Yamada, unha das actrices de cabecera de Kenji Mizoguchi.
(Fonte: http://gl.wikinoticia.com/entretenimiento/cine/162854- ENTRETENIMENTO – CINE – 14/07/2012)